Program wychowawczy

Drukuj

PROGRAM WYCHOWAWCZY

Salezjański Zespół Szkół Publicznych w Zabrzu

2015-2018

 

SPIS TREŚCI

I. PODSTAWA PRAWNA

II. MISJA SZKOŁY

III. WYCHOWANIE I JEGO CELE

1. CZYM JEST WYCHOWANIE

2. CELE WYCHOWANIA

3. SYSTEM WYCHOWAWCZY ŚW. JANA BOSKO

4. OBSZARY WYCHOWANIA

A. WYCHOWANIE RELIGIJNE

B. WYCHOWANIE MORALNE

C. WYCHOWANIE STREFY EMOCJONALNEJ

D. WYCHOWANIE DO ŻYCIA WARTOŚCIAMI

E. WYCHOWANIE ESTETYCZNE I KULTURALNE

F. WYCHOWANIE PATRIOTYCZNE

G. WYCHOWANIE SPOŁECZNE

H. WYCHOWANIE FIZYCZNE I ZDROWOTNE

5. REALIZACJA

IV. WSPÓLNOTA SZKOLNA

1. UCZNIOWIE

2. NAUCZYCIELE/WYCHOWAWCY

3. PERSONEL ADMINISTRACYJNY

4. RODZICE

5. ŚRODOWISKO LOKALNE

V. EWALUACJA PROCESU WYCHOWANIA

 I. PODSTAWA PRAWNA

Podstawą prawną niniejszego programu wychowawczego są:

Zmiany w programie wychowawczym zostały zatwierdzone uchwałą Radą Pedagogiczną nr 13/2015 z dnia 15 września 2015.

 

II. MISJA SZKOŁY

„Wychowywać dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli”

(św. Jan Bosko)

Bezpośrednia treść, jaka wynika ze słów Księdza Bosko, to akceptacja wszystkiego, co jest całkowicie ludzkie. Dążenie, aby stać się uczciwym obywatelem i dobrym chrześcijaninem to podkreślenie godności ludzkiej.

Naszym głównym celem jest pomoc młodemu człowiekowi we wszechstronnym rozwoju jego osobowości z uwzględnieniem indywidualnych zainteresowań i predyspozycji psychofizycznych, aby mógł on odnaleźć swoje miejsce w zmieniającej się rzeczywistości i dokonywać mądrych wyborów w różnych sytuacjach życiowych.

Szkoła pragnie pomóc wychowankom w zdobyciu wiedzy i rozwinięciu ich uzdolnień i zainteresowań tak, aby okres pobytu w szkole był czasem, w którym ujawniać się będą ich możliwości i inicjatywy, umiejętności indywidualnego i zespołowego działania przygotowującego do odpowiedzialnych zadań dorosłego życia.

 

III. WYCHOWANIE I JEGO CELE

1. CZYM JEST WYCHOWANIE

Jednym z podstawowych praw młodego człowieka jest prawo do wychowania. Wychowanie jest kształtowaniem wychowanka we wszystkich dziedzinach jego życia i działalności, kształtowaniem jego wewnętrznej wartości. W procesie tym główną rolę odgrywa wiara, która odsłania przed wychowankiem nowy wymiar poznawanej rzeczywistości, pozwala odkryć prawdę o Bożej Miłości, zrozumieć Boży plan wobec siebie i świata oraz odnaleźć swoje miejsce we wspólnocie ludzkiej. Wychowanie to także wszelka pomoc w realizacji tych zamierzeń, niesiona wychowankom przez szkołę.

2. CELE WYCHOWANIA

Wychowanie chrześcijańskie ma następujące cele:

Realizację tych celów może zapewnić tylko wychowanie integralne, które obejmuje wszystkie sfery osobowości wychowanków i różne dziedziny życia. Kształtuje ono jednocześnie jego duszę, intelekt, psychikę, wolę, ciało i relacje z innymi ludźmi.

3. SYSTEM WYCHOWAWCZY ŚW. JANA BOSKO

Podstawą pracy wychowawczej w szkole jest styl i metoda wychowawcza Ks. Bosko. Jej główne elementy to:

4. OBSZARY WYCHOWANIA

A. WYCHOWANIE RELIGIJNE

Wychowanie religijne ma doprowadzić do zjednoczenia z Bogiem, do poznania Boga jako kochającego Ojca. To wychowanie musi być ukierunkowane przede wszystkim na pogłębienie wiary młodego człowieka poprzez powiązanie roku liturgicznego w katechezie z domem rodzinnym, szkołą.

Cele i zadania:

B. WYCHOWANIE MORALNE

Wychowanie moralne to umiejętność zajmowania jednoznacznych i przejrzystych postaw w oderwaniu od wszystkiego, co pomniejsza istotę ludzką. Pozwala ono nabyć wychowankom umiejętność „rozumienia świata”, które umożliwi im odkrycie własnego miejsca w świecie i stojących przed nim zadań.

Cele i zadania:

C. WYCHOWANIE SFERY EMOCJONALNEJ

Terminem „sfera emocjonalna” można określić wszelkie stany emocjonalne (uczucia, nastroje, humory i inne poruszenia emocjonalne). Są to reakcje człowieka na jego własne zachowania i własną sytuację życiową, a także reakcje na osoby, sytuacje i wydarzenia zewnętrzne, które wpływają na jego los. W zależności od okoliczności mogą one być pozytywne lub negatywne. Są one jednym z podstawowych sposobów kontaktowania się danej osoby z samą sobą oraz z innymi osobami.

Cele i zadania:

D. WYCHOWANIE DO ŻYCIA WARTOŚCIAMI

Egzystencja człowieka w sposób istotny związana jest z wartościami. Są one podstawą i źródłem sensu ludzkiej egzystencji w świecie. Każde wychowanie musi być oparte o pewien spójny system wartości. Wychowanie do wartości ma przygotować i zachęcić wychowanka do odkrywania, przeżywania, porządkowania, urzeczywistniania i tworzenia wartości; wartości wynikających z przyjęcia określonej filozofii istnienia i poznawania świata i człowieka.

Cele i zadania:

E. WYCHOWANIE ESTETYCZNE I KULTUROWE

Wychowanie takie wyraża się w dążeniu do rozwijania wrażliwości jednostki na wartości estetyczne tkwiące w sztuce i naturze i wyrobieniu jej smaku estetycznego. Jego efektem jest szacunek i miłość dla narodowego dziedzictwa, kultury, historii, literatury i języka.

Cele i zadania:

F. WYCHOWANIE PATRIOTYCZNE

Służy ono kształtowaniu poczucia tożsamości kulturowej, lokalnej i narodowej, rozbudzaniu zainteresowania kulturą regionu i życiem lokalnym. Przejawia się szacunkiem dla przeszłości i tradycji. Patriotyzm dnia dzisiejszego to troska o polityczne losy ojczyzny, ale także troska o rodzinę, poszanowanie własności prywatnej i społecznej, sumienne wykonywanie obowiązków w miejscu pracy, przedkładanie dobra wspólnego nad własne.

Cele i zadania:

G. WYCHOWANIE SPOŁECZNE

Wychowanie społeczne polega na wdrażaniu wychowanków do zachowań zgodnych z przyjętymi w danym społeczeństwie normami umożliwiającymi harmonijne współżycie. Człowiek nie mógłby żyć w społeczeństwie, w którym nie obowiązywałyby normy regulujące zachowania ludzi gdyż nie byłby wtedy pewien własnego bezpieczeństwa, własnego mienia i spokoju.

Cele i zadania:

H. WYCHOWANIE FIZYCZNE I ZDROWOTNE

Celem wychowania fizycznego jest wytwarzanie nawyków związanych z ochroną i doskonaleniem zdrowia fizycznego i psychicznego, wyrobienie odpowiednich sprawności, nastawienie woli, stosowanie zasad higieny, pobudzanie pozytywnego zainteresowania sprawami zdrowia, pogłębianie wiedzy o własnym organizmie i rozwoju.

Cele i zadania:

5. REALIZACJA

Podstawą realizacji przedstawionych powyżej celów i zadań jest opracowywany przez zespół wychowawców szczegółowy plan pracy na dany rok szkolny (zał. 1). Postawione cele i zadania realizowane są w różnej formie, np.:

Założeniem szkoły jest, iż wszelkie jej działania wychowawcze i dydaktyczne mają na celu szeroko rozumianą profilaktykę. Zawiera się ona w szkolnym programie profilaktyki.

W szczególności szkoła podejmuje działania typu:

Oprócz tego na terenie szkoły i poza nią stwarza się różnorodne sytuacje wychowawcze umożliwiające osiągnięcie założonych wcześniej celów wychowawczych. Są to uroczystości i imprezy szkolne, które pozwalają kultywować obrzędowość i tradycje szkolne.

 

IV. WSPÓLNOTA SZKOLNA

Realizacja programu wychowawczego wymaga zbieżności zamiarów i przekonań wszystkich jego uczestników. Dlatego szkoła kieruje wszystkie wysiłki na utworzenie wspólnoty wychowawczo-duszpasterskiej.

Definiuje się ją jako:

Najważniejszymi podmiotami tej wspólnoty są:

Każdy członek wspólnoty czuje się odpowiedzialny za jakość wychowania.

1. UCZNIOWIE

Uczeń jest podmiotem kształcenia, potrzebuje pomocy i wsparcia, działa aktywnie w zgodzie z wymaganiami, dotyczącymi jego wieku, ponosi odpowiedzialność proporcjonalnie do swoich możliwości i poziomu rozwoju. Uczniowie mają możliwość zróżnicowanego uczestnictwa w szkolnej wspólnocie poprzez:

Uczniowie biorą udział w procesie tworzenia szkoły, mają własną organizację – Samorząd Uczniowski, który realizuje własne zadania (zał. 2). Każdy uczeń jako członek społeczności szkolnej posiada prawa i obowiązki, które są zawarte w Statucie Szkoły.

Szkoła traktuje każdego ucznia jako osobę wolną, odpowiedzialną i sprzyjającą własnej samorealizacji, oferując mu jednocześnie odpowiednie stymulujące, dynamiczne towarzystwo, które pomaga mu rozwijać wszystkie posiadane możliwości, tak, aby osiągnąć poziom, zbliżony do modelu absolwenta.

MODEL ABSOLWENTA

Absolwent Publicznego Gimnazjum Towarzystwa Salezjańskiego im. św. Dominka Savio:

Absolwent Publicznego Liceum Ogólnokształcącego Towarzystwa Salezjańskiego im. św. Dominika Savio:

2. NAUCZYCIELE/WYCHOWAWCY

Praca nauczycieli, ich słowa, świadectwo i doświadczenie odgrywają zasadniczą rolę w procesie wychowawczym. Nauczyciele szkoły:

Nauczyciele winni ponadto umiejętnie używać swego autorytetu naukowego oraz wiary na rzecz edukacji integralnej i kształtowania osób, harmonizując rozum i wiarę w przedmiotach, które przekazują. Poprzez stałe kształcenie kulturowe, zawodowe, chrześcijańskie i salezjańskie szkoła czuwa nad profesjonalnością oraz aktywnie współpracuje, aby zapewnić odpowiedni poziom ekonomiczny, połączony z odpowiednią stabilnością i bezpieczeństwem pracy.

W swojej pracy nauczyciel powinien kierować się ustalonymi wytycznymi (zał. 3). Realizacji celów wychowawczych szkoły sprzyja stabilność i ciągłość pracy wychowawczej prowadzonej przez tego samego nauczyciela - wychowawcę klasy, który wypełnia ściśle określone zadania (zał. 4) starannie je dokumentując (zał. 5)

3. PERSONEL ADMINISTRACYJNY

Bardzo istotną rolę w akcji wychowawczej szkoły salezjańskiej odgrywa personel administracyjno-obsługowy. Tworzy on ważną część wspólnoty wychowawczo-duszpasterskiej szkoły i wykonuje bardzo ważne zadania umożliwiające realizację założonych celów wychowawczych, gdyż każdy członek wspólnoty wychowuje i jest odpowiedzialny za wychowanie.

4. RODZICE

Rodzice, to osoby ponoszące odpowiedzialność za wychowanie swoich dzieci. Rodzina zapewnia warunki bytowe, bezpieczeństwo, kulturę i dobre nawyki. Pomaga ona rozwijać tożsamość, buduje więzi międzyludzkie, stymuluje do rozwoju w każdej dziedzinie. Zadaniem szkoły jest dopełnienie atmosfery rodzinnej i tych działań, które wpływają na przyjmowane przez młodych ludzi wartości i postawy. Wybierając dla swoich dzieci naszą szkołę, rodzice zobowiązują się do współdziałania z nią w procesie wychowania akceptując jej katolicki charakter.

Realizacja procesu wychowawczego wymaga ścisłego kontaktu pomiędzy rodziną i szkołą poprzez wzajemną wymianę i współpracę. Kontakty te mogą przybierać różnorodne formy ( zał. 6)

Pożądanymi postawami Rodziców wspomagającymi działania szkoły są:

5. ŚRODOWISKO LOKALNE

Ważnym czynnikiem w realizacji procesu wychowawczego jest środowisko lokalne. Rozumie się przez to lokalną społeczność, funkcjonującą na danym terenie. Jej składnikami są liczne instytucje służące organizacji życia zbiorowego (zał. 7). Współpraca z nimi może przybierać rozmaite formy. Daje ona szkole i jej wychowankom możliwość pełniejszego zaistnienia w środowisku lokalnym. Pozwala wciągnąć całą społeczność szkolną do szerokich działań na rzecz innych. Przynosi także korzyść szkole, którą lokalne instytucje często wspomagają w jej pracy.

Celem współpracy ze środowiskiem lokalnym jest:

 

V. EWALUACJA PROCESU WYCHOWANIA

Program wychowawczy szkoły może ulegać zmianom wraz ze zmieniającą się rzeczywistością. Jest zapisem oczekiwań i przewidywań, dotyczących efektów wychowania szkolnego. Analiza jego skuteczności będzie polegać na bieżącym monitorowaniu (systematyczna obserwacja sposobów realizacji przyjętych celów i zadań wychowawczych) i cyklicznej ewaluacji (pogłębiona analiza i interpretacja zebranych danych oraz ocena wartości programu wychowawczego).

Ewaluacja programu wychowawczego polega na analizie i ocenie następujących czynników:

Metody i formy kontroli procesu wychowania to:

Szczegóły